Metoda PDR a grubość powłoki lakierniczej

W sytuacji gdy chcemy zdecydować się na kupno lub sprzedaż samochodu, jednym z najważniejszych elementów, na który zwraca się uwagę przy wyborze auta, jest stan zachowania powłoki lakierniczej. Pomiar grubości warstwy lakieru z wykorzystaniem specjalnych mierników jest skutecznym sposobem, aby sprawdzić, czy auto uległo w przeszłości wypadkom i czy było poddawane naprawom lakierniczym lub blacharskim. Trudno się temu dziwić, mając w pamięci, że jeszcze kilkanaście lat temu sprzedawcy samochodów regularnie naciągali klientów, łatając i szpachlując rozbite pojazdy, by sprzedawać je jako zupełnie nowe.

Grubość lakieru w fabrycznie nowych samochodach

Powłoka lakiernicza składa się z kilku ułożonych na sobie warstw: podkładu, warstwy malarskiej oraz materiału nabłyszczającego, którym jest dodatkowa powłoka bezbarwnego lakieru. Jej grubość podaje się w mikrometrach (μm), czyli jednostkach równych jednej tysięcznej części milimetra. Wartość grubości powłoki różni się w zależności od kraju, w którym auto zostało wyprodukowane. Współczesne samochody pochodzące prosto z salonu mają dość cienką warstwę lakieru – norma dla aut azjatyckich to 80-100 mikrometrów, w przypadku aut europejskich jest nieco wyższa i wynosi zazwyczaj od 120 do 150 μm, natomiast jeśli mówimy o pojazdach europejskich wyprodukowanych już po 2007 roku, to stosowany jest w nich lakier wodny, którego grubość wynosi ok. 120 μm. Oczywiście trudno jest oczekiwać, by powłoka została nałożona równomiernie na całej powierzchni karoserii. Jeśli miernik grubości lakieru wskazuje odchyły na poziomie 30-40% od normy, to jest to wystarczające wskazanie, aby stwierdzić, że samochód nie był poddawany naprawom lakierniczym. Gdyby jednak wynik pomiaru wynosił około 100% odchylenia od normy, wówczas można mieć pewność, że pojazd był ponownie lakierowany. Wskazania na poziomie 350 μm i więcej świadczą natomiast o szpachlowaniu. Warto też pamiętać, by pomiaru grubości powłoki lakierniczej dokonywać na czystym aucie – gruba warstwa brudu spowoduje zafałszowanie wyniku.

Przydatność metody PDR

W przypadku usuwania uszkodzeń w sytuacjach, w których nie nastąpiło uszkodzenie powłoki lakierniczej, doskonale sprawdza się metoda PDR, stosowana w profesjonalnych warsztatach samochodowych. Jest to technika naprawy polegająca na usuwaniu głębszych wgnieceń poprzez masowanie blachy od wewnętrznej strony karoserii (zwykle konieczne jest wtedy zdemontowanie wgniecionego elementu) lub poprzez wyciąganie wgniecenia od zewnątrz przy zastosowaniu odpowiednich narzędzi oraz kleju. Po takiej naprawie grubość lakieru nie odbiega od fabrycznej normy, a wartość auta pozostaje niezmieniona, co zadowoli zarówno sprzedającego, jak i potencjalnego kupca.